Οι πρώτοι scooter riders με ηλεκτρικά πατίνια εμφανίστηκαν πολλά, πολλά, πολλά, χρόνια πριν. Τόσα πολλά όπου οι φωτογραφίες τους είναι μόνο ασπρόμαυρες, οι φορεσιές τους κάτι παραπάνω από vintage και η αίσθηση της εποχής ονειρικά ρομαντική για εμάς τους πολίτες της γης στον 21ο αιώνα.
Από πότε χρονολογούνται όμως τα ηλεκτρικά πατίνια;
Οι καταγραφές αναφέρουν ως πρώτη εμφάνιση των ηλεκτρικών δίτροχων οχημάτων (ηλεκτρικών πατινιών) είναι πίσω στο 1895, όπου οι επίδοξοι εφευρέτες έστειλαν τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας στους τότε κυβερνητικούς οργανισμούς.
Κι αν αναρωτιέστε τι δεν πήγε καλά τότε και δεν ξεχύθηκαν στις πόλεις τα αυτοκινούμενα πατίνια, οι λόγοι θα ήταν πολλοί.
Σίγουρα η κίνηση στις πόλεις δεν θα ήταν κίνητρο ώστε να δημιουργηθεί η ανάγκη για ευελιξία. Σωστά σκέφτεστε. Ένα όχημα από εδώ και ένα από εκεί… περνούσε και καράβι στη μέση.
Άδειοι οι δρόμοι θα έλεγε ένας βέρος Αθηναίος. Κάτι σαν τον τωρινό δεκαπενταύγουστο που είσαι στην Ομόνοια μόνος σου και αναζητάς τον κουλουρά που έχει βάλει ταμπελάκι «κλειστό λόγω διακοπών».
Δεύτερος λόγος η ενέργεια. Δύσκολο στο 1895 να έχεις φόρτιση, πόσο μάλλον σε 2 ώρες περίπου που χρειάζεται σήμερα ένα καλής ποιότητας πατίνι.
Βασικό επίσης είναι και το παρκάρισμα. Στη αντίστοιχη «Πατησίων» της εποχής δεν ήταν καθόλου σχήμα λόγου το «παρκάρεις στην αλάνα», αλλά γεγονός.
Έτσι λοιπόν οι εφευρέτες δημιούργησαν κάτι το οποίο τότε δεν είχε αντίκρισμα στις ανάγκες των ανθρώπων κι έτσι η εμπορική βιωσιμότητα αυτής της τεχνολογίας κατέληξε να ξεφτίσει σταδιακά.
Ας μείνουμε όμως λίγο ακόμα στο ρομαντικό 1896 όπου στην ιστορία της ανθρωπότητας, υπήρξε μια εμπορική έκθεση ονομαζόμενη «The Stanley Cup” στο Λονδίνο. Εκεί παρουσιάστηκε το πρώτο ηλεκτρικό όχημα που έφερνε περισσότερο στο σημερινό ποδήλατο. Αλλά ας κρατήσουμε το «ηλεκτρικό».
Το αξιοσημείωτο της τροχήλατης ηλεκτρικής ιστορίαςκαταγράφεταιτον Οκτώβρη του 1911,όπου το περιοδικό Popular Mechanics δημοσιεύει ένα καινούργιο μέσο μεταφοράς. Σύμφωνα με τον εφευρέτη το ηλεκτρικό όχημα μπορούσε να διανύσει 75 μίλια με μία φόρτιση και ταχύτητα έως 35 μίλια την ώρα, χωρίς όμως να έχουμε περισσότερα στοιχεία για την εφεύρεση αυτή.
Γεγονός είναι πως είχε ήδη αρχίσει να εξαπλώνεται η φιλοσοφία των ηλεκτρικών οχημάτων και μάλιστα να αποτυπώνεται ταχύτατα.
Πιστή στην ιδέα οι scooter inventors συνεχίζουν την πορεία τους με επόμενο σταθμό το 1915 όπου ο κατασκευαστής Autoped Long Island εισάγει τη ναυαρχίδα των προϊόντων το Autoped που θα αφήσει ιστορία.
Ωστόσο, πρόκειται για μια βενζινοκίνητη μεταφορά. Παρόλα αυτά το προϊόν σηματοδότησε την ανάπτυξη και εμπορευματοποίηση οχημάτων μικρότερου πλαισίου.
Ο σκελετός του μοιάζει με τα μοντέρνα ηλεκτρικά σκούτερ που κυκλοφορούν σήμερα και υπογραμμίζεται πως αυτό το μοντέλο επονομαζόμενο Autoped, έγινε εξαιρετικά δημοφιλές στη Νέα Υόρκη και αυτό δεν μας εκπλήσσει, αφού οι κάτοικοι της πόλης αυτής έχουν δώσει συχνά το στίγμα του πρωτοπόρου αντικομφορμιστή στην ιστορία.
Έναν αιώνα μετά, τα ηλεκτρικά πατίνια εισβάλλουν στη ζωή μας, κρατώντας τη δίτροχη πατέντα και στοχεύοντας στην ευελιξία της μετακίνησης.
Οι γραμμές έχουν γίνει ραφινάτες και τα πιο ελαφριά υλικά κατασκευής, καθιστούν το ηλεκτρικό πατίνι σε ένα απολαυστικά εύκολο, γρήγορο και ευέλικτο όχημα μικρών αποστάσεων.
Οι κατασκευαστές αφουγκράζονται τις αστικές ανάγκες μιας καθημερινότητας απαιτήσεων, τόσο όσον αφορά τους χρόνους μετακίνησης, την ευκολία χειρισμού και το σεβασμό για το περιβάλλον.
Ένα αξιόλογο πατίνι του 2020 φορτίζει σε 2-3 ώρες με ελάχιστα χρήματα που δεν ξεπερνούν το 1 € για 1000 Km απόστασης, ενώ η κατασκευαστική αρτιότητα τους προσδίδει ανθεκτικότητα και δυναμική ταχύτητα που φτάνει έως και 35 Km/h.
Κάποιοι σημερινοί Scooter Riders έχουν γίνει ήδη εραστές της αυτόνομης, ευέλικτης, οικονομικής και οικολογικής μετακίνησης… Σαν τους παλιούς Νεοϋορκέζους πρωτοπορούν και απολαμβάνουν την ανεπανάληπτη εμπειρία!
Το σίγουρο είναι, πέρα από το prestige, ο πλανήτης σίγουρα θα ανακουφιζόταν αν στις μεγαλουπόλεις η ηχορύπανση και το καυσαέριο μπορούσε να περιοριστεί δραστικά και η φιλοσοφία της πράσινης ενέργειας γινόταν τρόπος ζωής.